HTTP Durum Kodları ve Anlamları

HTTP durum kodları, kullanıcılarınız için pek bir anlam ifade etmeyebilir. Ancak SEO ve genel web sitesi sağlığı için önemlidir. Bu durum kodları; tarayıcılar, web sitenizle bağlantı kurmaya çalıştığında nelerle karşılaştıklarını size söyler. Bu açıdan işlerin ne zaman iyi gittiğini ve ne zaman ters gittiğini gösterirler. Ayrıca Google için de çok şey ifade etmektedir. Bu nedenle SEO için de önemlidir.

HTTP Durum Kodları Nedir?

HTTP durum kodları, bir web sunucusunun bir isteği işleme durumunu belirtmek için gönderdiği bir koddur. Botlar ve kullanıcılar tarafından yapılan bir istek, sunucu tarafından bir yanıtla karşılanır ve bu yanıtın bir parçası olarak bir HTTP durum kodu gönderilir.

HTTP durum kodları, her biri belirli bir anlamı olan üç haneli kodlardır. En yaygın olarak kullanılan HTTP durum kodları arasında 200, 404 ve 500 durum kodu yer alır. Ancak bu kodlar, bunlarla sınırlı değildir.

HTTP Durum Kodlarının Sınıflandırılması

Beş HTTP durum kodu aralığı vardır. Her aralık, hatayla nerede karşılaşıldığını tanımlar ve sayı, hatanın ne olduğunu tanımlar. HTTP durum kodları sınıflandırması şu şekildedir:

• 1xx: Information (Bilgi)
• 2xx: Successful (Başarılı)
• 3xx: Redirection (Yönlendirme)
• 4xx: Client Error (İstemci hatası)
• 5xx: Server Error (Sunucu hatası)

HTTP Durum Kodları

Yukarıdaki sınıflandırmaların her birinde, çeşitli sunucu kodları bulunur. Her bir kodun, aşağıda daha kapsamlı listede ele alacağımız özel ve benzersiz bir anlamı vardır.

1. Information (1xx)

1xx durum kodları, bir HTTP isteği gönderildiğinde sunucunun cevabı olarak verdiği bilgi durum kodlarıdır. Bu kodlar, isteğin başarılı bir şekilde alındığı ve işleme konulduğu anlamına gelir.

1xx durum kodları, bilgi durumu kodları olarak da bilinir ve istemcinin, sunucu tarafından henüz tam olarak işlenmeyen bir istek gönderdiği durumları işaret eder. Bu kodların gönderilmesi, sunucunun isteği aldığı ve üzerinde çalıştığı, ancak tamamlanmadığı anlamına gelir.

100 (Continue)

100 durum kodu, bir istemcinin sunucuya büyük bir veri seti gönderdiği durumlarda kullanılır. Sunucu, isteği alır almaz, istemciye “Devam et” yanıtı verir ve verinin gönderilmesini bekler. Bu şekilde istemci, tüm verileri göndermek yerine sunucunun veri setinin kısmi olarak işlenip işlenmediğini öğrenebilir.

101 (Switching Protocols)

101 durum kodu “değiştirildi” anlamına gelir ve bir sunucu tarafından yanıt olarak gönderilir. Bu durum kodu, istemcinin başlangıçta gönderdiği isteğe yanıt olarak sunucunun protokolü değiştirdiğini bildirmek için kullanılır.

Örneğin; bir istemci başlangıçta HTTP/1.0 protokolü kullanarak bir istekte bulunmuş olabilir ve sunucu bu protokolü kullanmaya devam etmek yerine HTTP/1.1 protokolüne geçiş yapmış olabilir. Bu durumda sunucu, 101 durum kodunu yanıt olarak göndererek istemciyi protokol değişikliği hakkında bilgilendirir.

102 (Processing)

102 HTTP durum kodu, bir web sunucusunun isteği aldığını ve hala yanıt hazırlamakta olduğunu belirten bir bilgilendirme kodudur. Bu durum kodu, özellikle büyük dosyalar veya karmaşık isteklerle ilgili olarak sunucunun isteği aldığını ancak henüz yanıt hazırlamakta olduğunu belirtmek için kullanılabilir.

103 (Early Hints)

103 HTTP durum kodu, “Ertelenmiş İsteğe Devam Et” anlamına gelir. Bu durum kodu, sunucunun isteği alıp işleme koymaya başladığını, ancak henüz yanıt gönderemediğini gösterir. Bu durum genellikle, istekle ilgili verilerin yavaşça aktarılması gereken uzun bir işlem sırasında ortaya çıkar. Sunucu, isteğe yanıt vermek için beklemeye devam ederken, istemci de isteğin tamamlandığına dair bir yanıt almadan işlem yapmaya devam edebilir.

2. Successful (2xx)

2xx durum kodları, HTTP protokolünde başarılı bir şekilde gerçekleşen işlemleri belirtmek için kullanılan durum kodlarıdır. Bu kodlar, sunucunun istemcinin talebine olumlu bir yanıt verdiğini gösterir.

200 (OK)

200 HTTP kodu, bir HTTP isteğinin başarılı bir şekilde tamamlandığını gösteren bir yanıt kodudur. Bu kod, bir sunucunun istemci tarafından yapılan bir isteği başarıyla işleyerek istenen kaynağı geri gönderdiğini gösterir.

Bu kod aynı zamanda “OK” olarak da adlandırılır ve birçok web sitesinde sık sık kullanılır. Örneğin; bir web tarayıcısı bir web sayfasını doğru şekilde yüklediğinde, sunucu genellikle bir HTTP 200 yanıt kodu döndürür.

201 (Created)

201 durum kodu, “İstek Başarıyla Tamamlandı” anlamına gelir ve sunucunun istemci tarafından gönderilen isteği başarıyla işlediği ve yanıt olarak uygun bir yanıt gönderdiği anlamına gelir.

Bu durum kodu, bir HTTP isteğinin başarılı bir şekilde işlendiğini ve yeni bir kaynak oluşturulduğunu veya var olan bir kaynağın güncellendiğini belirtir.

202 (Accepted)

202 durum kodu, “Kabul Edildi” anlamına gelir. Bu kod, bir istemcinin sunucudan bir istek yaptığında sunucunun isteği başarıyla aldığını ve anladığını bildirmesi için kullanılır. Bu durum kodu, özellikle bir POST isteği işlendiğinde ve başarılı bir şekilde sunucuya iletildiğinde kullanılır.

203 (Non-Authoritative Information)

203 durum kodu, “Yetkisiz Bilgi” anlamına gelir. Sunucu, istenen kaynağa erişim yetkisi olmadığını belirtmek için bu durum kodunu gönderir. Bu durum kodu, genellikle kullanıcının kimlik doğrulaması yapmadan önce bir kaynağa erişmeye çalışması durumunda ortaya çıkar. Örneğin; bir web sitesindeki özel bir sayfaya erişmeye çalışırken giriş yapmadıysanız, sunucu 203 durum koduyla yanıt verebilir.

204 (No Content)

204 durum kodu “Başarılı bir istek yapılmış olsa da sunucu boş bir yanıt verdi” anlamına gelir. Bu durum kodu, istemcinin başarıyla sunucuya bağlandığını ancak sunucunun boş bir yanıt gönderdiğini belirtir. Bu durum genellikle sunucunun yanıt olarak gönderilecek bir şey bulamadığı durumlarda oluşur.

205 (Reset Content)

205 durum kodu, kullanıcı aracısına bu isteği gönderen belgeyi sıfırlamasını söyler.

206 (Partial Content)

206 durum kodu, “Kısmen İndirildi” anlamına gelir. Bir istemci (genellikle web tarayıcısı), sunucudan belirli bir kaynağın sadece bir kısmını indirmek istediğinde, sunucu bu durum kodunu yanıt olarak gönderir. Bu durum kodu, “İsteğin Aralığı” başlığı kullanılarak belirtilen kısmın başarıyla indirildiğini ve istemcinin geri kalanını indirmesi gerektiğini belirtir.

207 (Multi-Status)

207 durum kodu, bir HTTP isteği üzerine birden fazla kaynak (örneğin, birden fazla dosya veya veritabanı tablosu) üzerinde işlem yapılırken kullanılır ve her bir kaynak için ayrı ayrı bir durum kodu gösterir. Örneğin; bir WebDAV sunucusundan birden fazla kaynak istendiğinde veya bir istekte birden fazla yönlendirme durumu varsa, 207 durum kodu kullanılabilir.

208 (Already Reported)

208 durum kodu, bir istemciden sunucuya iletilen bir isteğin, sunucu tarafından daha önce zaten rapor edildiği veya işleme konulduğu anlamına gelir. Bu durum genellikle spam raporları veya kötüye kullanım raporları gibi tekrarlanan isteklerin önlenmesinde kullanılır.

226 (Im Used)

226 durum kodu, bir FTP (Dosya Aktarım Protokolü) sunucusunun, bir istemcinin dosya transferi işlemini başarıyla tamamladığını bildirmek için kullandığı bir koddur. Bu kod, istemcinin dosyaları sunucudan başarıyla indirdiği veya sunucuya başarıyla yüklediği anlamına gelir.

3. Redirection (3xx)

3xx durum kodları, bir web sayfasının doğru şekilde yönlendirildiğini gösterir. Bu kodlar, kullanıcının bir sayfayı talep ettiğinde sunucunun cevap vermesini sağlar ve kullanıcının doğru sayfaya erişmesini sağlar.

3xx durum kodları, genellikle bir sayfanın yerini değiştirdiğinde veya kullanıcının erişmeye çalıştığı sayfayı başka bir yere taşıdığında kullanılır. Bu durumlarda, sunucu, kullanıcıyı doğru sayfaya yönlendirmek için bir bağlantı veya URL sağlar.

300 (Multiple Choices)

300 durum kodu, bir istemciden beklenen bir seçenek kümesi sunar ve istemci, sunulan seçeneklerden birini seçerek işlemi devam ettirebilir.

Bu kod, özellikle web tarayıcıları tarafından kullanılan bir kod olmakla birlikte, web sunucuları tarafından da oluşturulabilir. Örneğin; bir kullanıcı bir web sayfasına erişmeye çalışırken, sunucu farklı bir sayfa veya kaynak sunabilir ve bu durumda 300 koduyla yanıt verir.

301 (Moved Permanently)

Bir sunucu, istenen URL kalıcı olarak yeni bir URL’ye taşındığında bir 301 HTTP yanıtı döndürür. Bir kullanıcı eski URL’yi ziyaret etmeye çalışırsa tarayıcıyı yeni URL’ye yönlendirir. 301 yönlendirmesi eklemeden bir sayfayı taşırsanız eski URL’yi ziyaret etmeye çalışan kullanıcılar bir 404 hatası görür. Ayrıca bir 301 HTTP durumu kullanmak, tam bağlantı suyunu nihai URL’ye iletir.

302 (Moved Temporarily)

302 durum kodu, ziyaretçilerin ve botların yeni sayfaya iletilmesi açısından 301’e benzer, ancak bağlantı eşitliği aktarılamayabilir. Kalıcı değişiklikler için 302 yönlendirmelerinin kullanılması önerilmemektedir. 302’leri kullanmak, arama motoru tarayıcılarının yönlendirmeyi geçici olarak ele almasına neden olur, bu da büyülü 301’in yaptığı bağlantı eşitliğini geçemeyebileceği anlamına gelir.

303 (See Other)

303 durum kodu, bir istek yapıldığında istemcinin bir başka URI’ye (Uniform Resource Identifier) yönlendirilmesi gerektiğini belirtir. Yani, istemcinin orijinal isteğini tamamlamak için farklı bir URI’ye yönlendirilmesi gerektiğini ifade eder.

Örneğin; bir web sayfasındaki bir formu doldurduktan sonra kullanıcı tarafından gönderilen verileri işlemek için bir farklı sayfaya yönlendirmek için 303 durum kodu kullanılabilir. Bu durum kodu, kullanıcının tarayıcısını otomatik olarak farklı bir sayfaya yönlendirecek ve bu sayfada veriler işlenecektir.

304 (Not Modified)

304 durum kodu, bir HTTP isteğinin yanıtında kullanılır. Bu kod, istekte bulunulan kaynakta yapılan değişikliklerin olmadığını ve istemcinin yerel önbelleğindeki sürümün güncel olduğunu belirtir. Bu durumda, sunucu istemcinin isteğine yeni bir yanıt göndermez, ancak istemcinin önbelleğindeki sürümünü kullanmasına izin verir.

305 (Use Proxy)

305 durum kodu “Proxy Doğrulama Gerekiyor” anlamına gelir. Bu durum kodu, bir HTTP proxy sunucusunun kullanıcı kimlik doğrulama gerektirdiğini ve doğru kimlik bilgileri sağlanmadan önce isteğin işlenemeyeceğini belirtir. Bu durum genellikle bir web tarayıcısı tarafından karşılanır ve kullanıcının kimlik bilgilerini girerek erişim sağlamasını gerektirir.

306 (Unused)

Bu yanıt kodu artık kullanılmamaktadır; sadece rezerve edilmiştir. HTTP/1.1 belirtiminin önceki bir sürümünde kullanılmıştır.

307 (Temporary Redirect)

302’ye eşdeğerdir.

308 (Moved Permanently)

301’e eşdeğerdir.

4. Client Error (4xx)

4xx durum kodları, HTTP protokolünde bir istek gönderildiğinde, sunucu tarafından verilen yanıtların bir parçasıdır. 4xx kodları, isteğin başarısız olduğunu ve istemcinin isteğinin yanıtlanamadığını belirtir. Bu kodlar, genellikle istemcinin yanlış veya eksik bir istek gönderdiğini veya erişmeye çalıştığı kaynağın mevcut olmadığını gösterir.

400 (Bad Request)

400 durum kodu, “Hatalı İstek” anlamına gelir. Sunucu, isteği anlayamadı veya işleyemediği için isteği yanıtlayamaz. Bu durum genellikle, istekte eksik veya hatalı veri veya parametrelerin olduğu durumlarda ortaya çıkar.

401 (Unauthorized)

401 durum kodu, bir HTTP isteği için yanıt olarak yetkilendirme hatası anlamına gelir. Bu durum kodu, bir istekte bulunan kullanıcının kimlik doğrulamasının başarısız olduğunu veya kimlik bilgilerinin doğru olmadığını gösterir.

Örneğin; bir kullanıcının bir web sitesine erişmeye çalıştığını düşünün. Ancak kullanıcının giriş yapmadan önce sayfaya erişimine izin verilmiyorsa veya kullanıcının kimlik bilgileri doğru değilse, sunucu 401 durum koduyla yanıt verir. Bu durumda, kullanıcı giriş yapmadan önce doğru kimlik bilgileri sağlamalıdır.

402 (Payment Required)

402 HTTP durum kodu “Ödeme Gerekli” anlamına gelir. Bu kod, bir isteğin reddedildiği ve bir ödeme işleminin gerektiği durumlarda kullanılır. Örneğin; bir kullanıcının bir ürünü satın almadan önce ödeme yapması gerektiği bir e-ticaret sitesinde kullanılabilir. Kullanıcılar, ödeme yapmadan önce ödeme sayfasına yönlendirilirler ve ödeme işlemi tamamlandıktan sonra istekleri kabul edilebilir hale gelir.

403 (Forbidden)

HTTP 403 durum kodu, “Yasak” anlamına gelir ve sunucunun istenen kaynağa erişim izni vermediğini belirtir. Bu durum kodu, kullanıcının kimliğini doğrulama sorunları, erişim izinleri veya sunucu tarafından uygulanan diğer kısıtlamalar nedeniyle oluşabilir. Örneğin; bir kullanıcının bir web sayfasına erişim izni yoksa, sunucu HTTP 403 durum kodunu yanıt olarak gönderir.

404 (Not Found)

404 durum kodu, tarayıcının talep ettiği dosya veya sayfanın sunucu tarafından bulunmadığı anlamına gelir. 404’ler, eksik sayfanın veya kaynağın kalıcı olarak mı yoksa yalnızca geçici olarak mı eksik olduğunu göstermez. Var olmayan bir URL yazarak bunun sitenizde nasıl göründüğünü görebilirsiniz.

Her sitenin 404 durum kodu döndüren bazı sayfaları olacaktır. Bu sayfaların her zaman yeniden yönlendirilmesi gerekmez; başka seçenekler de vardır. Yaygın bir yanılgı, bir 404 durum kodu döndüren sayfaları yalnızca belirli bir alanın ana sayfasına 301 yönlendirmenin en iyi SEO uygulaması olduğudur. Bu aslında çoğu durumda kötü bir fikir çünkü erişmeye çalıştıkları web sayfasının var olmadığını fark edemeyen kullanıcıların kafasını karıştırabilir.

404 kodu döndüren sayfalar, çok fazla trafiğe sahip yüksek yetkili sayfalarsa veya ziyaretçilerin veya bağlantıların ulaşmayı amaçladığı açık bir URL’ye sahipse, mümkün olan en alakalı sayfaya 301 yönlendirmeleri kullanmalısınız. Örneğin; şekersiz kekler sayfanız artık mevcut değilse, bu URL’yi 301 ile şekersiz tarifler kategorisi sayfanıza yönlendirmek isteyebilirsiniz.

Bu örneklerin dışında, bir URL’nin kasıtlı olarak 404 döndürmesi gerekebilir – bu, arama motorları tarafından dizine eklenmesini ve tekrar tekrar taranmasını önleyecektir. Bu Google Search Console kılavuzunda önerildiği gibi ziyaretçilerinize özel bir 404 sayfasıyla mümkün olan en iyi deneyimi sunun. Örneğin; e-ticaret siteleri genellikle ürünler tükendiğinde 404 sayfa üretir, bu nedenle bu siteler, özel bir e-ticaret 404 sayfası oluşturmak için harika adaylardır.

405 (Method Not Allowed)

405 durum kodu “Method Not Allowed” olarak bilinir. Bu durum kodu, bir istemcinin belirli bir HTTP yöntemi (GET, POST, PUT, DELETE vb.) ile bir kaynağa erişmeye çalıştığında, ancak sunucunun bu yöntemi desteklemediği durumlarda gönderilir. Bu genellikle bir web uygulamasındaki yanlış yönlendirmeler, hatalı yapılandırılmış sunucu ayarları veya kaynaklara erişim izinleri eksik olduğunda ortaya çıkar.

406 (Not Acceptable)

406 durum kodu, “Kabul Edilemez” anlamına gelir. Bu kod, istemcinin gönderdiği isteğin kabul edilemez olduğunu ve sunucunun istemciye bir yanıt gönderemediğini belirtir.

Örneğin; bir web tarayıcısı, sunucudan belirli bir dilde bir sayfa istediğinde, ancak sunucu bu dilde bir sayfa sunamadığında, sunucu 406 kodu ile yanıt verebilir. İstemci daha sonra, başka bir dildeki sayfaları göstermek için bir seçenek sunabilir.

406 kodu, 400 veya 403 gibi diğer yanıt kodlarından farklıdır çünkü isteğin yanlış formatta veya kimlik doğrulaması eksik olduğunda oluşmaz, sadece sunucunun isteği karşılayamadığı durumlarda oluşur.

407 (Proxy Authentication Required)

407 durum kodu, bir ağ proxy sunucusuna bağlanmaya çalışan kullanıcının kimlik doğrulama gerektirdiğini belirtir. Bu hata kodu, web tarayıcısı veya diğer istemci yazılımlar tarafından görüntülenebilir ve kullanıcının proxy kimlik bilgilerini sağlamadan önce işlemin devam etmesini engeller.

408 (Request Timeout)

408 durum kodu “Request Timeout” anlamına gelir. Bu kod, bir istek gönderildiği halde sunucunun belirli bir süre içinde yanıt vermemesi durumunda ortaya çıkar. Bu durum genellikle sunucunun aşırı yüklenmesi veya ağ bağlantısı sorunları nedeniyle meydana gelir.

409 (Conflict)

409 durum kodu “Conflict” anlamına gelir ve genellikle bir istekle ilgili olarak sunucuda bir çakışma olduğunu ifade eder. Örneğin; bir kullanıcının aynı anda bir kaynağa iki farklı istekte bulunması durumunda, sunucu bu hatayı verir. Bu hata, web geliştiricilerine ve kullanıcılara, çakışan işlemleri düzeltmeleri veya birden fazla işlem arasında bir öncelik belirlemeleri gerektiğini bildirir.

410 (Gone)

Bir tarayıcı tarafından istenen URL kaldırıldığında, sunucular bir 410 HTTP durumu döndürür. Bir insan kullanıcı için sonuç, 404 ile aynıdır. Belirtilen hata sayfasını göreceklerdir. Ancak arama motorları için bir 410, sayfanın silindiğini ve bu URL’yi dizine eklememeleri gerektiğini söyler.

Bir sayfayı kaldırmadan önce kendinize, sitenizin herhangi bir yerindeki farklı ve alakalı bir sayfaya 301 yönlendirmesi ekleyip ekleyemeyeceğinizi sorun.

411 (Length Required)

411 durum kodu, istekte “Content-Length” başlığı bulunmaması durumunda gönderilir. Bu durum kodu, sunucunun istekte belirtilen kaynak için bir “Content-Length” belirtmesini gerektirir. Bu, özellikle istek gövdesi varsa, sunucunun istek gövdesinin boyutunu belirtmesi gerektiği anlamına gelir.

412 (Precondition Failed)

İstemci, başlıklarında sunucunun karşılamadığı ön koşulları belirttiyse bu durum kodu ile karşılaşılır.

413 (Payload Too Large)

413 durum kodu, istemci tarafından sunucuya gönderilen isteğin, sunucunun işleyebileceğinden daha büyük bir yük taşıdığı anlamına gelir.

Örneğin; bir dosya yükleme işlemi sırasında, sunucu tarafında belirlenen yükleme sınırı aşıldığında bu durum kodu alınabilir.
413 durum kodu, istemcinin sunucuya daha küçük bir yük göndermesi gerektiğini belirtir ve genellikle bu hatayı düzeltmek için istemci tarafında yük boyutunu azaltmak gerekmektedir.

414 (URI Too Long)

414 durum kodu, “URI (URL) çok uzun” anlamına gelir. Sunucu, istemcinin gönderdiği URI’nin, sunucu tarafından kabul edilebilecek en uzun URI boyutunu aştığını belirtmek için bu durum kodunu kullanır. Bu durum genellikle bir istek URL’sinin yanlış bir şekilde oluşturulmasından kaynaklanır veya bir istemci tarafından bir çok gereksiz bilgi dahil edilmesinden kaynaklanabilir.

415 (Unsupported Media Type)

İstenen verilerin ortam biçimi sunucu tarafından desteklenmiyorsa sunucu isteği reddeder.

416 (Range Not Satisfiable)

İstemci dosyanın bir kısmını istediyse ancak sunucu o kısmı sağlayamıyorsa bu durum kodu ile karşılaşılır.

417 (Expectation Failed)

417 durum kodu “Beklenti Uygun Değil” anlamına gelir. Bu HTTP durum kodu, istemcinin sunucudan beklediği içeriğin sunucu tarafından üretilen içerikle uyuşmadığı durumlarda kullanılır. Bu durum genellikle, sunucunun istemci tarafından gönderilen bir isteği işleyememesi veya isteği karşılayacak bir kaynağın mevcut olmaması durumunda gerçekleşir.

418 (I’m a Teapot)

418 durum kodu, bir istemcinin bir kahve makinesi gibi bir cihaza kahve yapması için bir istekte bulunması durumunda sunucunun yanıtı olarak gönderilebilir. Ancak, bu durum kodu genellikle bir şaka veya esprili yanıt olarak kullanılır ve gerçekten uygulanabilir bir durum kodu değildir.

421 (Misdirected Request)

İstek, yanıt üretemeyen bir sunucuya yönlendirildiyse bu, istek URI’sinde bulunan şema ve yetki kombinasyonu için yanıtlar üretecek şekilde yapılandırılmamış bir sunucu tarafından gönderilebilir.

422 (Unprocessable Content)

İstek iyi biçimlendirilmiş olsa da anlamsal hatalar nedeniyle takip edilemiyorsa bu durum kodu ortaya çıkar.

423 (Locked)

423 durum kodu, bir yöntemin kaynak veya hedef kaynağının kilitli olduğu anlamına gelir. Bu yanıt, “kilit belirteci gönderildi” veya “çakışmayan kilit yok” gibi uygun bir önkoşul veya sonkoşul kodu içermelidir.

424 (Failed Dependency)

İstek, önceki bir isteğin başarısız olması nedeniyle başarısız olmuştur.

425 (Too Early)

425 durum kodu, sunucunun yeniden yürütülebilecek bir isteği işleme koyma riskini almak istemediğini gösterir.

426 (Upgrade Required)

Sunucu, mevcut protokolü kullanarak isteği gerçekleştirmeyi reddediyor ancak istemci farklı bir protokole yükselttikten sonra bunu yapmaya istekli olabilir.

429 (Too Many Request)

Kullanıcı, belirli bir süre içinde çok fazla istek gönderdiyse bu durum kodu ile karşılaşılır.

431 (Request Header Field Too Large)

Başlık alanları çok büyük olduğu için sunucu isteği işlemek istemiyorsa bu durum kodu ortaya çıkar. İstek başlığı alanlarının boyutu küçültüldükten sonra istek yeniden gönderilebilir.

451 (Unavailable for Legal Reasons)

Bu nispeten yeni bir HTTP durum kodudur. Bir sayfanın DMCA yayından kaldırma talebi veya mahkeme kararı gibi yasal nedenlerle kaldırıldığını belirtmek için kullanılmalıdır.

451 durumunu görmek oldukça nadirdir. Ancak Avrupalı kullanıcılar, GDPR kurallarına uymayan (veya isteksiz) sitelerdeki içeriğe erişmeye çalışırken 451 hatasıyla karşılaşabilir.

5. Server Error (5xx)

5xx durum kodları da hata olarak kabul edilir. Ancak sorunun sunucu tarafında olduğunu belirtirler. Bu onların çözülmesini zorlaştırabilir.

500 (Internal Server Error)

Tarayıcı geçerli bir istekte bulunduğunda sunucular 500 HTTP durumu döndürür, ancak sunucudaki dahili bir hata, tarayıcının sayfayı döndürmesini engeller. Arama motorları bu hata kodunu sevmez çünkü çok geneldir, ne olması gerektiğini bilmezler.

500 hatası genellikle koddaki veya veritabanındaki hatalardan kaynaklanır. Web siteniz çok sayıda 500 hata veriyorsa, bu sorunları en kısa zamanda düzeltmeniz gerekir.

501 (Not Implemented)

501 durum kodu, istek yöntemi sunucu tarafından desteklenmiyorsa ve işlenemiyorsa ortaya çıkar. Sunucuların desteklemesi gereken (ve dolayısıyla bu kodu döndürmemesi gereken) tek yöntem GET ve HEAD‘dir.

502 (Bad Gateway)

502 durum kodu, sunucunun isteği işlemek için gereken yanıtı almak üzere bir ağ geçidi olarak çalışırken geçersiz bir yanıt aldığı anlamına gelir.

503 (Service Unavailable)

Sunucular, tarayıcı isteği yaptığında kullanılamıyorsa, 503 HTTP durumunu döndürür. Eğer sunucu bakımı planlıyorsanız 503 durum kodunu kullanabilirsiniz. Bir 503, bir arama motoruna, şu anda hiçbir şeye erişemeseler bile, biraz sonra geri dönerlerse bunun işe yarayacağını söyler.

504 (Gateway Timeout)

504 yanıt kodu, ağ geçidi görevi gören sunucunun yanıt süresi alamadığı anlamına gelir.

505 (HTTP Version Not Supported)

505 yanıt kodu, istekte kullanılan HTTP sürümünün sunucu tarafından desteklenmediği anlamına gelir.

506 (Variant Also Negotiates)

506 yanıt kodu, sunucunun aşağıdaki dahili yapılandırma hatasına sahip olduğu anlamına gelir: Seçilen varyant kaynağı, kendisi şeffaf anlaşmaya girecek şekilde yapılandırılmıştır, bu nedenle anlaşma sürecinde uygun bir son nokta olamaz.

507 (Insufficient Storage)

507 durum kodu, sunucu, isteği başarıyla tamamlamak için gerekli olacak gösterimi depolayamadığı için yöntemin kaynakta gerçekleştirilemediği anlamına gelir.

508 (Loop Detected)

508 yanıt kodu, sunucunun isteği işlerken sonsuz bir döngü algıladığı anlamına gelir.

510 (Not Extended)

510 yanıt kodu, sunucunun isteği yerine getirebilmesi için daha fazla uzantının gerekli olduğu anlamına gelir.

511 (Network Authentication Required)

511 yanıt kodu, istemcinin ağ erişimi kazanmak için kimlik doğrulaması yapması gerektiğini belirtir.

SEO için HTTP Durum Kodları Neden Önemlidir?

Arama motoru botları, sitenizi tararken HTTP durum kodlarını görür. Bazı durumlarda, bu kodlar, arama motorlarının sitenizin sağlığını nasıl algıladığının yanı sıra sayfalarınızın dizine eklenip eklenmeyeceğini ve nasıl dizine ekleneceğini etkileyebilir.

Genel olarak 1xx ve 2xx HTTP durum kodlarının SEO’nuz üzerinde fazla bir etkisi olmaz. Sitenizde her şeyin olması gerektiği gibi çalıştığının sinyalini verirler ve arama motoru botlarının yollarına devam etmelerini sağlarlar. Ancak sıralamanızı da yükseltmeyecekler.

Çoğunlukla SEO için önemli olan üst düzey kodlardır. 4xx ve 5xx HTTP durum kodları, botların sayfalarınızı taramasını ve dizine eklemesini engelleyebilir. Bu hataların çok fazla olması, sitenizin yüksek kalitede olmadığını ve muhtemelen sıralamanızı düşürdüğünü gösterebilir.

3xx durum kodlarının SEO ile biraz daha karmaşık bir ilişkisi vardır. Etkilerini anlamak için bilmeniz gereken en önemli şey, kalıcı ve geçici yönlendirmeler arasındaki farktır.

Google Search Console’da HTTP Durum Kodlarını Kontrol Etme

Google’ın sitenizdeki HTTP durum kodlarını nasıl algıladığını izlemenin bir yolu, Google Search Console‘u kullanmaktır. 3xx, 4xx ve 5xx durum kodlarını “Dizin Oluşturma” sekmesindeki “Sayfa Sayısı” raporunda görüntüleyebilirsiniz.